Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zawieść — dk XI, zawieśćwiodę, zawieśćwiedziesz, zawieśćwiedź, zawieśćwiódł, zawieśćwiodła, zawieśćwiedli, zawieśćwiedziony, zawieśćwiedzeni, zawieśćwiódłszy zawodzić ndk VIa, zawieśćdzę, zawieśćdzisz, zawieśćwódź, zawieśćdził, zawieśćdzony 1. «nie zrobić… … Słownik języka polskiego
marnotrawny — Syn marnotrawny «ktoś, kto zawinił lub zbłądził, ale w końcu się opamiętał»: Po raz drugi zawiódł się ojciec na swym pierworodnym. Po raz pierwszy było to wtedy, kiedy syn marnotrawny oblał maturę za pierwszym podejściem, by zdać ją dopiero za… … Słownik frazeologiczny
rypnąć się — posp. Sprawa się rypła a) «coś się nie udało, nie doszło do skutku, przepadło»: Realną groźbą była lawina czołgów, stojących w pogotowiu pośrodku kontynentu. (...) I oto sprawa się rypła: model zawiódł w Kuwejcie. J. Pomianowski, Miesiąc. b) «coś … Słownik frazeologiczny
bankrut — m IV, DB. a, Ms. bankrutucie; lm M. bankrutuci, DB. ów «ten, kto zbankrutował» Ogłosić kogoś bankrutem. Uznać kogoś za bankruta. przen. «człowiek, który stracił znaczenie i wpływy, zawiódł zaufanie, nie wypełnił przyjętych zobowiązań» Bankrut… … Słownik języka polskiego
nieudany — nieudanyni «taki, który się nie udał, zawiódł czyjeś oczekiwania; niefortunny, chybiony» Nieudany urlop. Nieudane próby. Nieudane dziecko … Słownik języka polskiego
przeniewierca — m odm. jak ż II, DCMs. przeniewiercacy; lm M. przeniewiercacy (przeniewiercace), DB. przeniewiercaców przestarz. «ten, kto się komuś sprzeniewierzył, zdradził kogoś, zawiódł czyjeś zaufanie; zdrajca, wiarołomca» Przebaczyć, darować przeniewiercy … Słownik języka polskiego
rozczarowanie — n I 1. rzecz. od rozczarować. 2. lm D. rozczarowanieań «stan psychiczny, uczucie człowieka, który się rozczarował, zawiódł; zawód» Gorzkie rozczarowanie. Rozczarowanie do ludzi, do życia. Przeżyć rozczarowanie. Doznać rozczarowań … Słownik języka polskiego
więcby — «spójnik więc (w zn. 1) w połączeniu z partykułą by trybu przypuszczającego» Był solidny, więcby go nie zawiódł. Masz ochotę, więcby może warto spróbować. Pamiętał go dobrze, więcby go chyba poznał od razu … Słownik języka polskiego
do bani [kitu, luftu] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś, z czymś} wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zwrot służący do wyrażenia niezadowolenia, irytacji z kogoś lub z czegoś, kto (co) zawiódł ( ło) czyjeś oczekiwania, wymagania, nadzieje, okazało się nieodpowiednie, słabe itp. :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drań — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. dranie, D. drani || draniów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna nieuczciwy, podły, niemający skrupułów, nikczemny, cyniczny; także wyzwisko kierowane pod adresem mężczyzny, który nie spełnił czyichś oczekiwań … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kij — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długi, cienki kawałek drewna; patyk, drąg, pałka, laska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sękaty, tęgi kij. Kij bambusowy. Kij żebraczy. Kij do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
